week 7

Week 7

Allereerst wil ik jullie allemaal heel erg bedanken voor de lieve reacties afgelopen week!!!!! Met mijn heimwee gaat het alweer stukken beter! Natuurlijk blijf ik de mensen in NL nog steeds missen, maar ik heb mijn draai hier ook weer gevonden en voel me alweer veeeeeeel fijner!

Maandag:
Vandaag was het weer een normale schooldag, weer fris en fruitig bijgekomen van het weekend zodat we weer volop aan de slag konden op school. Dat volop aan de slag gaan hield voor vandaag in dat we verder gingen met het opruimen van een rommellokaal, zodat we daar een handbewerkingslokaal van kunnen maken. Nou opruimen hier in Gambia is niet helemaaaal mijn favoriete bezigheid ben ik vandaag achter gekomen. Om te beginnen is het al heeeeeel erg frustrerend te zien dat mensen echt zo’n rotzooi kunnen maken(neenee mijn kamer is er echt een zevende hemel bij)!!! Daarnaast weet je van de helft van de spullen niet wat je ermee aan moet. En als klap op de vuurpijl heb je binnen 5 minuten een stoflong in een vergevorderd stadium. Ja echtwaar binnen 5 minuten had ik het al vrij benauwd en na een half uur ging ik toch echt mijn toevlucht zoeken in de astmapuffers.
Vandaag was ik ook weer wanhopig op zoek gegaan naar momodou in de kleuterklas, maar tevergeefs het kleine ventje was nog steeds niet op school nadat wij hem ziek naar huis hadden gebracht. Ik was natuuuuurlijk weer hartstikke bezorgt, en ging toch maar eens praten met Marie. Die had vervolgens een hele reeks nummers gebeld, maar kreeg de ouders niet te pakken. Ik had voorgesteld om dan maar langs te gaan bij hun thuis (ik kan het toch niet op mijn geweten hebben dat er dadelijk iets flink mis is met de kleine schat en ik niet eens ben wezen kijken) dus Marie en ik hadden afgesproken om de volgende dag langs te gaan bij de ouders thuis.
Thuis in de lodge aangekomen kregen we een spoedcursus loempia’s maken van Pom(de thaise vriendin van Jos). Na inkopen gedaan te hebben zijn we aan de slag gegaan en hebben we zo’n 80 loempia’s gedraaid. Helaas voor willeke kon zij hier geen bijdrage aan leveren, omdat ze het te druk had met haar nieuwe vriend de WC, en dit niet van teveel drankjes, maar van een heuze banjul belly.
Ook zijn we vanavond naar Louie gegaan, een jongen die bij ons op school zit en in banjul tussen een aantal golfplaten woont. Wat heftig om dat met eigen ogen te zien! We kwamen knuffels brengen en Pom en Jos hadden ook een zak rijst voor ze gekocht. Er waren hier erg veel kindjes en één weesje waarvoor daar ook gezorgd werd. En wat een schatje was dat zeg! Ik was weer spontaan verliefd!

Dinsdag:
Vandaag weer opnieuw een normale schooldag, niet veel in de klas doorgebracht omdat we te druk waren met vergaderen. En na de vergadering gingen Marie en ik op weg naar het huis van Momodou. Zeer benieuwd hoe het met hem zou gaan. Aangekomen bij momodou kreeg ik allereerst een heel warm en kwijlerig ontvangst van Momodou. Hij was die dag druk bezig met allerlei spelletjes, en dat ziet er als volgt uit: Flesje water vullen, water overgieten naar een ander flesje, flesjes weer weggooien, kleedje verschuiven, een keer een duw tegen een autotje geven, een rondje draaien weer terug gaan zitten, toch maar weer opstaan om een blik op de sherrycan water te werpen, weer opnieuw opzoek gaan naar flesjes enz enz enz. jaja hij had het er maar druk mee. En van ziekte was dus ook totaal geen sprake tot onze grote opluchting. Maar wat was dan de reden waarom Momodou al zo’n tijd niet op school was geweest???? Na met de moeder gesproken te hebben, bleek dat de schoolbus niet was komen opdagen, lees: ze waren zelf te laat voor de schoolbus. Maar momodou zou morgen weer fris en fruitig op school arriveren als we het allemaal mochten geloven.

Woensdag:
Vandaag is het World Disability Day!!!! En ook dat wordt in Gambia gevierd. Dus zoals ons gezegt werd zouden onze kindjes om 10 uur sochtends op de dove school verwacht worden, voor een fijne party!! Wij dus om half 11 naar de dovenschool toe, maar nee hoor geen kindjes van onze school. Na wat belletjes bleek dat we naar de blindenschool moesten lopen dan zouden we daar opgehaald worden en naar de kinderen gebracht worden die zouden gaan marchen. Wij vol goede moed naar de blindenschool gelopen, werden daar inderdaad opgehaald, waarna onze taxichaffeur doodleuk ook nog even langs de dovenschool reed waar wij dus net vanaf kwamen gelopen………. Maar in de taxibus wat de banjul schoolbus was hadden Fey en ik een geweldige plek op een zeeer bijzonder bankje veroverd. Dat ging als volgt, niets vermoedend zaten Fey en ik heerlijk op het bankje, totdat de chauffeur opttrok en het bankje met ons erop vol naar achteren kantelde, jaja we waren op een heus lanceerbankje beland. Een echte aanrader hoor!! bij iedere stamp op de rem of op het gas krijg je gratis en voor niks een achtbaanervaring. Nougoed, aangekomen KMF(waar de kinderen zouden zijn) kregen wij de schrik van ons leven. Of nouja bijna dan. Er waren slechts maar enkelen kinderen van onze school, verder waren er wat kinderen van de blinde en de dove school en heel wat belangrijke mensen. De kindjes mochten als ze geluk hadden op een stoeltje zitten, om vervolgens een halve ochtend voor zich uit te staren, stil te zijn, en te luisteren naar een onverstaanbaar gepreek over de rechten van gehandicapten mensen. Vandaar ook dat alleen de kinderen die stil konden zijn hiermee naartoe mochten. En uiteraard waren dat niet veel kinderen. Een erg leuke dag dus voor de kinderen kuch kuch kuch. Nadat dit gelukkig redelijk snel was afgelopen en de kinderen verder feest gingen vieren op school zijn wij maar eens gaan winkelen. Eindelijk weer een keertje een echte vrouw zijn en heerlijk alle kledingwinkeltjes af struinen. Ook stiekem alvast wat gekocht voor de suprise, die we vrijdag gaan vieren.

Donderdag:
Zoals al de hele week naar school toe, dit keer wel geholpen in de klas, alleen miste ik mijn nieuwe vlam ontzettend!! Kalidu was moe thuis gebleven als ik de berichten zo mocht geloven. Nu nam sainabou zijn plaats in, alleen is het een hobby van sainabou om mijn hempje en bh omlaag te proberen te trekken, zodat ze borstvoeding kan krijgen. Jaja maar ik ben toch echt nog niet in dat stadium, dikke pech voor sainabou dus die nu genoegen moest nemen met water en rijst. Overigens wel ontzettend leuk om haar rijst te zien eten, ze maakt er echt een sport van om eerst heel der gezicht erachter te verstoppen en dan vervolgens de mond zo vol mogelijk te doen zonder af en toe te kauwen en door te slikken. Goh wat een bolle wangetjes ineens sainabou, en ja bedankt dat je nu ook heel mijn gezicht achter de saus en rijst verstopt vind ik erg fijn! Vandaag heb ik ook geïntroduceerd douchedates met mannen te gaan houden, aangezien het alweer een tijdje geleden is dat ik een douchedate had met steffie. Foday was de gelukkige, zeep en een handdoek geregeld en Foday onder de douche gezet die daar wel een rondspartelende vis op het droge leek, vandaar ook dat ik ondanks dat ik me kleren nog aan had toch ook mee werd gedouched.
Vandaag is ook onze nieuwe buurvrouw en buurmeisje hier in getrokken. Marie en haar prachtige dochtertje Lizzy van 1,5 jaar zijn hier komen wonen. Dit omdat marie hier de boel gaat leiden.

Vrijdag:
Jaja het bijna weekend is weer aangebroken!!! Vandaag om te beginnen maar eens uitgeslapen… heerlijk! Vervolgens heeft iedereen zo een beetje zijn voorbereidingen voor de suprise savonds getroffen. Ik moest nog een gedicht schrijven… We hadden heel veel inkopen voor deze avond, zo hadden we chocomelk, speculaas, chips, pinda’s, een restje baileys van afgelopen woensdag, een restje rum en een restje vodka, zelf gemaakte eiersalade en brood. Alle ingrediënten dus voor een echte hollands avond sinterklaas vieren hahaha. Gelukkig brak de avond snel aan en werd iedereen uit hun lijden verlost, over wat ze zouden krijgen. Ik had geweldige kerstverlichting, gekleurde knipperende lampjes met een vrij irritant kerstmuziekje dat niet uit te krijgen was(gelukkig heeft later jos dat ding eens goed toegesproken en is de muziek spontaan kapot) en ook had ik een toeter en een heel mooi gedicht gekregen. En dit allemaal van die goede sint Ome Jos. Zelf had ik Fey, ik had haar een prachtig portret van haar vriendje gegeven (lees een foto van een geit) en een pincet om haar verslaving epileren te continueren. Het was een geslaagde avond, die eindigde voor mij met flinke buikpijn, waarschijnlijk van al het lekker eten. Ja al die luxe is mijn buikje echt niet meer gewend hoor!

Zaterdag:
Ook vandaag de dag heerlijk begonnen met uitslapen. En Ja hoor ik had weer eens spontaan een goed idee!!! Laten we in de brandende zon een stuk gaan hardlopen dames!! Na enige twijfel waren de dames toch overstag en gingen we een poging tot hardlopen doen. Iets wat er qua uiterlijk al zeer komisch uitgezien moet hebben want geen van ons allen had een complete sportoutfit. Ikzelf had alleen sportschoenen, ik weet niet wat ik dacht met het inpakken van de koffer zo van hardloopschoenen om te kunnen hardlopen, zonder sportkleding. Maargoed vol goede moed vertrokken we, echter waren we na een kwartier ook al weer terug…. Ik had het wel volgehouden om bijna het hele kwartier te rennen, de anderen hebben dit kwartier ook gevuld met wandelen…. Maar we hebben het tenminste geprobeerd. Nu ik dan toch warm was, kon ik thuis ook meteen de buikspier, bil en beenoefeningen erachteraan gooien. Och och och wat zullen wij toch strak terugkomen. Vandaag hebben fey en ik ook onze kamer gepimpt, de kerstverlichting opgehangen en de kaartjes en enkele foto’s aan de muur gehangen. Hier ook meteen een oproep voor iedereen: ER IS EEN NOG HEEL VEEL PLEK VRIJ OP DE MUUR!! EN DIE MOET VOOR ONS VERTREK GEVULD ZIJN MET KAARTJES!!!!!! Verder vandaag lekker terrasjes gepakt en savonds uit eten en daarna op stap naar de veel te foute disco.

WIST U DAT:
- Sandra, weekendkok is in de lodge. Ze bakt iedere middag heerlijke loempias en maakt op zaterdagmiddag heerlijke srammbled eggs (zonder jam en pasta, maar met wortel tomaat en ui) op zondag kunnen de meiden ontbijt op bed verwachten. Ja sandra heeft hier haar roeping echt gemist.

- Sandra’s buik erg goed een stoma na kan doen.

- Jos straks geen grijze haren meer heeft, na zijn mooie suprisekadoo

- Het hier snachts echt heeeeeeeeel koud is(na horen zeggen 20graden)!!!!! En sandra daarom maar voort met lange mouwen slaapt, daarover haar laken, een extra badlaken en een winterjas! En zelfs dan is het nog koud!

- Steffie en willeke eigenlijk hippies zijn, en dat nu uiten door vredensteken met stift bij elkaar te tatoeren.

- De trektocht van de mieren van het huis van steffie en willeke verplaatst is naar de badkamer van Fey en sandra.

- Bulletje de racewagen krijgt er steeds meer moeite mee en we moeten hem voort dagelijks hele zandpaden afduwen


Nou lieve mensen tot schrijvens maar weer!!!
Liefs sandra