Week 6

Nou week 6 !! We zijn al bijna over de helft heen nu!
Maandag:
Vandaag was een heel erg rustige dag voor mij! Ik was de afgelopen nacht ziek geweest! Had heel erg veel last gehad van buikpijn en daardoor nauwelijks wat geslapen. Vandaar dat ik ook maar besloten had dat ik beter een dagje rustig thuis kon blijven. Dus de meiden vertrokken naar school en ik bleef in me bedje liggen. De buikpijn was wel al een heel eindje gezakt maar eten durfde ik nog niet. Dus het grootste deel van de ochtend heb ik bijgeslapen. Daarna toch maar wat boullion gemaakt, wat gelezen en een dvd van jochem Meyer gekeken. Want Ome Jos was zo lief geweest, de laptop met dvd’s bij mij achter te laten zodat ik me daarmee kon vermaken. Smiddags kwamen de meiden terug van school, hebben we wat gegeten en mijn eten viel ook weer goed en hebben we het verder lekker rustig aan gedaan. Heerlijk met zun alle op bed nog the mist gekeken. Een rustig uitziekdagje dus voor mij….
Dinsdag:
Vandaag was ik weer helemaal opgeknapt! En weer fris en fruitig om aan het werk te gaan. Deze week weinig school maar vooral voorbereidingen voor de kinderen in de lodge. Dus zo ook vandaag! Ik ging samen met Fey, Marie en Jos op pad. We hadden huisbezoeken op de planning staan! Op naar Tanji. Daar woont een gezin met 3 gehandicapte kindjes waarvan er zowieso 2 op de lijst staan voor hier in de lodge. Ja mams en paps zijn neef en nicht, en hebben dus ook het advies van het ziekenhuis meegekregen geen kindjes meer te maken. Of dit engelse advies helemaal is aangekomen in hun stamtaal weten wij ook niet…. Maar 3 kindjes die zoveel mankeren lijkt ook wel genoeg te zijn voor de ouders, die hier echt hun handen aan vol hebben. Ze zijn dan ook heel heel heel blij dat wij met hulp komen, en 2 kindjes willen verzorgen. Ze wonen in een kleine sobere ruimte met heel veel personen. Gelukkig hebben ze wel bedden, en dankzij mijn overgevoelige blaas ben ik er ook al achter dat ze een echte wc hebben! Welliswaar in de tuin met een paar golfplaten er omheen, zonder doorspoelmogelijkheden… maar het is een wc, en och jongens jullie willen niet weten hoe fijn het plassen is in de openlucht met uitzicht op golfplaten! Het was echt indrukwekkend om te zien hoe mensen met zo weinig materiaal, zo positief blijven en hoe deze mensen zoveel liefde gaven aan hun kindjes… want dat is hier niet altijd vanzelfsprekend hoor….
Nou na dit bezoek, weer terug naar huis… daar nog wat dingetjes gedaan enzo
Woensdag:
Vandaag gingen Willeke en Fey op huisbezoeken in Banjul. Steffie en ik bleven de lodge bewaken… Wij hadden hier ff kantoortje gespeeld en ik was voor de verandering s heel productief geweest en had een verpleegkundig adviesschrift in elkaar geflanst… jaja
Fey en willeke kwamen met de treurige mededeling terug dat ons kindje in Banjul echt zielig was, woonde in een golfplaten huisje, naast het onoverdekte riool, zonder stromend water of iets dergelijks. Kreeg geen of slechte verzorging thuis en ga zo maar door…. Echt een kindje waarvoor het goed is dat hij in de lodge kan komen wonen….
Na zo’n uitermate zware ochtend hahaha, was het tijd voor een beloning! Iets wat we normaal nooit doen doordeweeks, maar vandaag zijn we lekker luxe gaan zwemmen. Na een discussie of het het zwembad of het strand zou worden, zijn we naar het strand vertrokken. Daar heerlijk gechilled en gezwommen in de zee! Geweldig gewoon!
Jos was inmiddels zijn familie van het vliegveld halen, want geloof het of niet maar ondanks dat Jos hier nog maar veel korter zit dan ons, heeft hij wel al een halve familie op bezoek. Het is niet eerlijk!!!! Ja vanaf nu komen er veel mensen op bezoek, als de familie van ome Jos naar huis is, dan komen na 4 dagen de Papa en zus van Steffie en als die nog maar net weg zijn dan komen de ouders van Fey alweer. En als het even meezit komen daarna de vriendinnen van Willeke en Steffie nog langs voor onze laatste periode hier. Nou voel ik me toch wel een ietsiepietsie zielig dat ik helemaal niemand op bezoek krijg!
Afijn, na het zwemmen terug op huis aan gegaan en ons ding in de lodge gedaan…
Donderdag:
Vandaag stond voor mij en willeke weer een huisbezoek op het programma, bij Kalidu(jajaj mijn grote liefde kreeg ook een huisbezoek) en bij marianna. Ik was natuuuuuuuuuuuuuurlijk strontzenuwachtig omdat ik bij de familie van mijn grote liefde Kalidu over de vloer ging komen.
We gingen Marie op school ophalen en daar kreeg ik voordat we vertrokken nog een heel leuke verassing! Ik trok de deur van mijn kleuterklasje open want ik wilde mijn kleuters nog ff zien want die had ik al een hele week niet gezien! En ik miste ze echt al! En toen die deur open ging wist ik meteen dat dit wederzijds was. Want voor ik het wist werd ik ongeveer ondersteboven geknuffeld en besprongen door de gehele kleuterklas die o zo blij waren dat ik er weer was. Echt een heerlijk gevoel! Word je helemaal warm van van die schatjes! Dit is haast niet te omschrijven…
Nougoed na dit warm onthaal op naar Kalidu zijn thuis. Daar aangekomen voelde wij ons net een atractie. Het is een compount waar heeeeeeeeeeeeeeel veeel mensen wonen! Denk wel een stuk of 30 of meer! En de moeder van Kalidu vertelde natuurlijk dolenthousiast dat ik Kalidu zijn tubabmama was. Wat iedereen dan weer heel leuk vond!Helaas was de vader er niet want die was wandelen of zoiets… Maar dit gezin had het eigenlijk best heel goed voor afrikaanse begrippen, mooie huisjes en genoeg spullen zo te zien. De kindjes sliepen wel op de vloer maar er waren bedden voor de volwassenen. Ik realiseerde me wel meteen dat het heel erg zwaar moet zijn voor Kalidu tussen al deze vele kinderen, waar ie letterlijk moet vechten voor zijn eten. Want de sterkste krijgt het meeste eten… En ook is wel duidelijk dat Kalidu inderdaad heel erg veel geslagen wordt daar. Deze week had kalidu er ook een nieuw litteken bij op zijn hoofd boven zijn oog. Hij had een kind geslagen met een steen ofzo, waarop de ouders hadden gezegt tegen dat kind: Nou hier heb je een steen sla hem maar terug… Iets wat natuurlijk totaal de verkeerde manier is, helemaal voor een kind als Kalidu die veruit niet de sterkste is en ook nog s alles nadoet wat andere doen. En die steen had ook niet heel veel lager moeten komen, want dan was zijn oog eraan gegaan….
Na dit bezoek aan Kalidu zijn ouders zijn we vertrokken naar Marianna. Een lange reis omdat ze erg ver weg woont en omdat Jos halverwege moest omdraaien opzoek naar een benzinestation. Bij Marianna aangekomen werden we heeeel erg warm ontvangen. Maar het werd ons wel meteen duidelijk dat marianna absoluut niet mee moest naar de lodge. Ze zat daar op een school waar ze veel meer zou leren(ze is volgens ons niet echt verstandelijk gehandicapt, ze heeft alleen geen voetjes en handjes en kan daardoor niet normaal lopen, ze loopt op haar knietjes…) en daarnaast werd ze vol liefde verzorgt waar ze nu woonde. Geweldig om te zien dat het ook nog op deze manier kan hier in Gambia.
savonds zijn we nog even wat wezen eten in het toeristengebied en hebben we wat gechilled, ik kon wel een opvrolijkbeurt door de meiden gebruiken, want had beetje veel heimwee !

Vrijdag
Vandaag had ik besloten toch naar school te gaan, dit doen we normaal op vrijdag niet… Maar ik had bedacht dat ik het eigenlijk wel echt nodig had. Lekker wat afleiding en heerlijk met mijn lieverdjes aan de slag… Het is godsdienstdag op school! Er komt een man uit de bijbel lezen, iets wat echt heeeeeeeeel leuk en geslaagd is aangezien de helft moslim is…. Maar klein detail moet kunnen! De liedjes en dansjes aan het einde waren wel zeer geslaagd, dat is iets wat het altijd goed doet bij de kindjes. Ja echt heerlijk die kindjes! En Kalidu heeft me extra opgevrolijkt want ik heb wel 100 knuffels gekregen en verschillende kwijlkusjes hahaha Echt heel lief van hem hoor!
En vandaag is ook de waterpomp kapot gegaan. Dat de stroom hier vaak uitvalt was ons wel al bekend maar dat water ook uit kon vallen vonden wij toch iets te veel van het goede. Het kleine kraantje buiten deed het nog wel een klein beetje, maar de douches en wastafelkraantjes in de huisjes niet meer. Dat werd dus emmers en teilen vullen zodat we daarmee konden douchen.

Zaterdag
Vandaag de dag begonnen met uitslapen heeeeeeeeeeerlijk!!!! Daarna begon het optutten omdat we een bruiloft op de planning hadden staan. Ja we waren uitgenodigt voor de bruiloft van de zus van een lerares. Leuk naar een bruiloft van iemand die je nog nooit gezien hebt…..
Nou wij heerlijk opgetut en Willeke, Fey en ik hadden geluk want onze douche deed het heeel eventjes een beetje zodat we konden douchen. Steffie had helaas pech en mocht met bekertjes water uit een emmertje douchen.
We kwamen alweer lekker gambiaans te laat bij de bruiloft, want we gingen samen met Marie en die moest eerst ook nog haar dochtertje ophalen en weer wegbrengen. Nou de bruiloft begon met 3 uur lang in de kerk zitten pfffffffffffffffffffff. En als dat nou een hele leuke kerkmis was… Maar nee het was echt net zo saai als in Nederland. Op een paar kleine uitzonderingen na ging het er ongeveer hetzelfde aan toe. Nou na 3 uur onze tijd uitgezeten te hebben en dit ook nog overleefd te hebben zijn we op weg gegaan naar de receptie. Dat zou toch een stuk leuker moeten zijjn….. Nou pech voor de kabouters want dit was net zo saai. Ook daar weer 3 uur op een stoeltje gezeten en geluisterd naar verhalen die we niet konden verstaan… Gelukkig kregen we een heel klein beetje eten, want inmiddels was het al bijna 7 uur savonds en hadden wij alleen nog maar sochtends ontbeten. Dus we vielen echt bijna van ons stoel.
Na zo’n saaie dag hadden wij toch zeker wel een beloning verdiend…. Dus op naar Senegambia, daar lekker wezen uit eten bij ons vertrouwd cocktailsdrinkeneettentje. Kregen we mooi 10% korting omdat wij toch zeker wel voort bij de vaste klanten behoren….Er is daar zelfs voort een cocktail naar Willeke vernoemd hahaha. Na hier een tijdje gezellig gezeten te hebben zijn we vertrokken naar de club. Bij de entree nog eerst flink stampij gemaakt omdat hun zeiden dat we 250 dalasi entree moesten betalen. Ja dat dachten wij dus van niet he, dat doen alleen stomme toeristen. Want de locals hier hoeven ook geen entree te betalen! En wij behoren daar toch zeker ook wel voort toe. Dus na een flinke discussie, mochten wij gratis naar binnen(dankjewel Willeke!). Binnen aangekomen bleek willeke de eigenaar een beetje te kennen dus die heeft mooi ff gesocialist en wij kregen alvast als welkom een lekker gratis drankje. Later op de avond hadden steffie en ik besloten dat wij ook echt wel VIPs waren en in de VIP-ruimte mochten, en een lieve lach en blonde haartjes werken naaaatuuuuuuuurlijk altijd. Dus 2 minuten later zaten steffie en ik mooi te chillen in de VIP ruimte.

Verder staat er op de planning voor de zondag lekker te chillen aan het zwembad. Hebben we echt even nodig, want het was echt een beetje een baalweek voor ons allemaal , en ik heb ook echt veel last van heimwee gehad….Hopelijk gaat het volgende week een stuk beter! Ik geef niet op he…

Happenings van de week:
- Willeke en Steffie hebben van hun huis een dierentuin gemaakt. Met hele plakaten vol krioelende larven en overal rode mieren, en zelfs een kakkerlak in de klamboe!
- Jos dacht er nu redelijk optijd aan dat een auto benzine nodig heeft, we hoefde alleen maar halverwege de reis om te draaien voor een benzinestation te vinden.
- Fey komt na het stappen tot de ontdekking dat ze een nieuwe beste vriend heeft, en wel de badkamer met daarin de wc!
- Sandra heeft uitgevonden dat Bram toch zeker wel met een B begint en eindigt op arm.

Antwoord op de quizvraag afgelopen week:
Antwoord B, de scrammbled egg met jam!!! Lieke je gaat door voor de droogtrommel!

Liefs Sandra